Pod koniec sierpnia, jeszcze kiedy siostrzeniec u mnie gościł wydarzyło się coś co spowodowało, że obojgu nam serduszko zaczęło mocniej kołatać. Gdzieś po 22 wieczorem, szykujemy się do spania, siostrzeniec kończy grać w grę na Xboxa, ja próbuję podłączyć mój rozładowujący się telefon pod ładowarkę, która dziwnym trafem nie chce działać, wkładam w gniazdko, wyjmuje, znowu wkładam, znowu wyjmuje w końcu błysk, zaiskrzyło się, coś strzeliło, trochę dymu poleciało, zaśmierdziało i światło, a także wszystkie sprzęty w domu zgasły. I co w takim momencie benciaa może zrobić: SPANIKOWAŁAM!!!
W głowie: co ja zrobię, co mam TERAZ robić. Sprawdzam we wszystkich pomieszczeniach, wszędzie ciemno, nic nie widać. Świecę telefonem, który resztkami sił daje trochę światła. Szukam gdzie są korki, może wyskoczył, więc trzeba znowu włączyć go. Jeden automatyczny naciskam, światło się zapala. ULGA.
Po chwili jednak zrozumiałam, że coś jest nie tak. Światło jest, ale nic nie działa, Próbuję w innym gniazdku podładować telefon, który alarmuje, że za moment się rozładowuje. Siostrzeniec próbuje włączyć telewizor, sprawdzam lodówkę - nic nie działa. Piszę SMS do Michała: "wejdź szybko na gg". Próbuję w wielkim skrócie zdać relację, by powiedział mi co się stało, że światło jest, ale nic nie działa. W głowie kołatają się myśli: "Jak ja rano wstanę do pracy jeżeli telefon mi się rozładuje, co mnie obudzi?!". W między czasie wystukuje SMSa do współlokatorki by się nie zdziwiła jak wróci w nocy z pracy, że nic nie działa. Modlę się by Michał zdążył mi wytłumaczyć co mam zrobić zanim padnie mi telefon. Włączam laptopa, u którego poziom baterii jest znacznie wyższy niż w komórce. Ale po chwili łapię się za głowę: no tak router nie działa, bo nie ma prądu (dopiero Michał później wytłumaczył mi, że mogłam odłączyć kabelek od routera i podpiąć bezpośrednio pod laptopa, podobnie jak mogłam podłączyć komórkę do laptopa kabelkiem do telefonu, żeby mi nie padł). W takich stresujących momentach nie myślę jak trzeba.
Wracając do przebiegu sytuacji Michał zdążył mi napisać gdzie są zapasowe korki, powiedział abym spróbowała drugi korek wymienić. Biegnę do kuchni, szukam korków, wyjmuję ten, który już się przepalił, ale coś mi nie pasuje. Ten korek, który trzymam w jednej ręce jest mniejszy niż to co trzymam w drugiej ręce. Biegnę szybko do telefonu, piszę na GG do Michała, że to nie pasuje. Ostatnie zdanie jakie zdążył mi Michał napisać zanim padł mi telefon to informacja, że korek jest w środku tego "większego", więc wystarczy wyjąć ten co się spalił i włożyć nowy. Próbuję, podłączam, coś się iskrzy gdy to wkręcam, ale jakoś daje radę. Chwila prawdy, najbliżej lodówka ... otwieram - JEST ŚWIATŁO!!!! Udało się.
ULGA nieziemska.
Podłączam telefon pod ładowarkę, odpalam GG w laptopie i zdaje Michałowi relację z moich poczynań. Oczywiście mając przy okazji pretensje do Michała "Mogłeś mi to kiedyś wytłumaczyć, a nie teraz się mądrzysz". No tak, ale skąd mógł wiedzieć, że Benciaa zwarcie zrobi :)
Na pierwszy ogień poszedł film "Bez mojej zgody" (My sister's keeper). Bardzo lubię wybierać filmy, po których nie wiem czego mogę się spodziewać, a ten film do takich należał. Opowiada historię rodziny, w której jedno z dzieci zmaga się z białaczką. Cała historia ukazana jest z perspektywy wszystkich bohaterów. Widzimy zaciętą walkę matki o zdrowie najstarszej córki. Ojca podporządkowanego żonie. Syna ignorowanego i niezauważanego przez nikogo. Młodszą córkę walczącą w sądzie z rodzicami i starszą chorą na białaczkę ... W sumie nie wiem co jeszcze mam napisać, bo najchętniej opisałabym cały film łącznie z zakończeniem, ale wierzę, że choć kilka z Was już oglądało ten film, i chociaż kilka po niego sięgnie. Świetna gra aktorska, szczególnie matki (w tej roli Cameron Diaz) i starszej córki (w tej roli mało znana Sofia Vassilieva, która nie zdecydowała się na charakteryzację, tylko naprawdę zgoliła głowę i brwi by dokładniej wczuć się w rolę chorej na raka osoby).
.gif)
W ostatnim czasie Łazienki Królewskie odwiedziłam dwa razy. Pierwszy raz z Michałem, drugi z siostrą i kuzynkami. Siostra wzięła aparat, bo jest zapaloną panią fotograf. Niestety woli fotografować dzieci i krajobrazy niż dorosłych, bo twierdzi, że z dzieci łatwiej wydobyć to PIĘKNO, które w nich drzemie, a z ludźmi dorosłymi trzeba się natrudzić:) 
Tydzień spędzony z Michałem obfitował w wiele wspólnych chwil. Wspólne oglądanie filmów, wspólne przygotowywanie posiłków. Nawet ja mogłam popisać się swoim kulinarnym talentem. Przygotowałam na przywitanie Michała roladki z piersi kurczaka w środku z papryką, serem, musztardą i szynką parmeńską. Do tego fasolka z bułką tartą i ziemniaczki zapiekane z mozzarelą :) Nie miałam wykałaczek, więc musiała zwykła nitka wystarczyć do zawijania roladek :)) Ale i tak były pyszne. 
Nowa ramówka tej stacji zaskoczyła mnie jeszcze jedną nowością, a mianowicie możemy oglądać od niedawna program prowadzony przez Piotra Najsztuba o ciekawym tytule Najsztub słucha. Oglądałam odcinek, w którym występowała Anna Mucha, podobała mi się ta luźna atmosfera, leżenie na kanapie, później siedzenie na podłodze, luźna rozmowa, a po programie plotkarskie portale uczepiły się jednego newsa, czyli wpadki Muchy. Anna Mucha wpadła (Super Express), Wpadłam! Może nigdy bym się nie zdecydowała na dziecko (Pudelek), Anna Mucha się przyznała: To była wpadka! (Plotek). Tragedia!! Naprawdę WIELKI news. Chyba żyjemy w średniowieczu, kiedy to jeszcze kogoś dziwiło.
W poniedziałek (jak dobrze pamiętam dni) poszliśmy na Niezniszczalnych 2. To typowy film dla facetów, "nawalanie się" w 70% filmu. Gra sama śmietanka: Sylvester Stallone, Jason Statham, Jet Li, Chuck Norris, Dolph Lundgren, Jean - Claude Van Damme <3, Bruce Willis, Arnold Schwarzenegge, Terry Crews, Randy Couture. Momentami śmieszny, jak wtedy gdy wszyscy się ostrzeliwują, już ... już ... wydaje się, że nasi bohaterowi nie dadzą rady, amunicja się kończy, a tu ciągle z drugiej strony napierają i nagle ... przeciwnicy w ciągu kilku sekund leżą nieżywi ... a z dymu wyłania się ... Chuck Norris. Cała sala oczywiście w śmiech. 
Od piątku zaczynam swój 2-tygodniowy urlop. Po pracy lecę szybko na dworzec i pociągiem do Katowic po siostrzeńca. Wracamy na drugi dzień do Warszawy, prześpimy się u mnie i lecimy do Grodziska Mazowieckiego do mojej siostry, Kamila cioci (chrzestnej). Nie wiem ile tam zostaniemy, jeżeli pogoda dopisze to wrócimy do Warszawy i będziemy latać po Warszawie zwiedzać, a jak słońce mocno przypiecze to wyskoczymy na basen na Szczęśliwice. Planów jest sporo, ale co z tego wyniknie - wyjdzie w praniu.
W zeszły piątek, czyli ponad tydzień temu byłam na imprezie jako osoba towarzysząca mojej siostry - a co! :) Chciała mi pokazać jak się wielcy państwo bawią na Zamku Ujazdowskim. Firma w której pracuje obchodziła 15lecie założenia, z tej właśnie okazji miało miejsce to wydarzenie. Było bardzo elegancko, na warte uwagi zasługują wystrój oraz sposób podania jedzenia. Byłam zachwycona nie tylko tym jak to wszystko wyglądało, ale i smakowało. Niestety załapałam się tylko na kilku zdjęciach - a te fotki robiła moja siostra!! Aż wstyd, że uwieczniła mnie tylko na kilku. 
Miało być tyle zdjęć, a przychodzi co do czego to wychodzi, że zapominamy wziąć aparatu, zrobić zdjęcia, a i modelka ze mnie kiepska. A zdjęcia robione telefonem są słabej jakości, o czym możecie się kolejny raz przekonać. Jutro obiecuję wybrać się na spacer z lustrzanką, więc i jakość zdjęć będzie wyższa. 
